اج کیہ پکائیے

اج کیہ پکائیے

چوہدری: اَج کیہِ پکائیے دس تیرا کیہِ خیال اے 

رحماں: میں کیہِ خیال دساں میری کیہِ مجال اے ​

چوہدری: رحمیاں چل اَج فیر چسکے ای لا لئیے 

لبَھ جان چنگیاں تے بھنڈیاں پکا لئیے ​

رحماں: واہ واتُساں بُجھیاں نیں دلا دیاں چوریاں 

میرا وی ایہہ دل سی پکائیے اج توریاں ​

لُونواں والی بھِنڈی ہووے پوٹا پوٹا لمی ہووے 

ہولی تو کچُور ہووے سوہنی ہووے کولی ہووے ​

وچ ہووے بکرے دے پُٹھ دیاں بوٹیاں 

نال ہون چھنڈیاں تندورر دیاں روٹیاں ​

مکھنے دا پیڑا ہووے لسی دا پیالہ 

بھِنڈیاں دے نخرے تے گرم مصالحہ ہووے ​

بھنڈیاں بنانا وی تو کوئی کوئی جاندا 

رنھناں پکانا وی تےکوئی کوئی جاندا ​

اُٹھاں فیر چوہدری پھڑاں میں تیاریاں 

بھنڈیاں بناواں اج رج کے کراریاں ​

چوہدری: رحمیاں ہزار ہون مزیدار بھنڈیاں 

ہوندیاں نے کُجھ ذرا لیس دار بھِنڈیاں ​

رحماں: دفع کرو چوہدری جی سبزیاں دی تھوڑ اے 

سانوں ایہہ لسُوڑیاں پکان دی کی لوڑ اے ​

بندہ کاہنوں بھنِڈیاں دی لیس دی ہواڑ لَئے 

ایہدے نالوں پَولی دی سریش بھانویں چاہڑلَئے ​

چوہدری : فیر کیہ خیال اے تیرا جھڑی نہ منا لَئیے 

جے تو آکھیں رحمیاں کریلے نہ پکا لئَیے ​

رحماں: ریس اے کوئی چوہدری جی آپ دے خیال دی 

جمی اے کوئی سبزی کریلیاں دے نال دی ​

ڈِ ھڈ وچ اِنج جویں لو لگ پئی اے 

تساں گل کیتی اے تے رال واگ پئی اے ​

سچ پچھو چوہدری جی ایہو میری را اے 

مینوں وی چروکناں کریلیاں دا چاء اے ​

چوہدری جی ہووے جے کریلا چنگا پلیاں 

وچ ہووے قیمہ اُتے دھاگہ ہووے ولیا ​

گنڈھیاں ٹماٹراں دے نال ہووے تُنیاں 

فیر ہووے گھر دے گھہیو وچ بھُنیا ​

فیر کوئی چوہدری جی اُوس دا سواد اے 

پُر وی پکایا سی تُساں نوں یاد اے ​

چوہدری : ہوربیبا مینوں ایہدی مینوں ہر گل بھاؤندی 

رحمیاں کریلیاں وچ کوڑ ذرا ہوندی اے ​

رحماں: دفع کرو زہر تے چریتا مینوں لگدا ئے 

نِم تے دھریک دا بھراں مینوں لگدائے ​

پلے پلے دنداں جیِبھ پئی سکدی 

کھا مر لئی تے تریہہ نیں مکدی ​

تُمے دیاں گولیا کریلیاں تو پھکیاں 

اینہاں نالوں چاہڑ لو کونین دیاں ٹکیاں ​

چوہدری: رحمیاں فیر انج کر تُوں کوئی راء دے 

پُچھیں تے بتاؤنواں دا وی اپنا سواد اے ​

رحماں: رب تہاڈا بھلا کرے کِڈی سوہنی گل اے 

ایہو جیئے ذائقے والا ہور کہیڑا پھل اے ​

کالے کالے لشکدے تے گول مول چاہڑ لو 

چوہدری جی لون تے وتاؤں چًول چاہڑ لوں ​

چوہدری: رحمیاں پکانے نوں تے جی بڑ کردائے 

بُھٹیاں دی گرمی تو جی ذرا ڈر دائے ​

رحماں: سچ اے جی چوہدری جی ڈھڈ کاہنوں بالنا 

کھان والی چیز اے کوئی وینگناں دا سالنا ​

بھٹھیاں دے ڈک وچ سُٹنے ضرور نے 

کاہنوں پَے بھخائے ، ساڈے ڈھڈ کوئی تندور نیں ​

دفع کروبھٹھیاں نوں بَھٹھے کاہنوں ساڑیئے 

حبشیاں نوں چوہدری جی گھر کاہنوں واڑئیے ​

کالیاں دے نال کاہنوں مارئیے اُڈاریاں 

ساڈیاں تےہیں امریکہ نال یاریاں ​

چوھدری : وَدھ وَدھ بولناایں ایویں بڑبولیا 

سبزیاں توں جا تُوں سیاستاں نوں پھولیا ​

دوجے دی وی سُن کجھ دوجے نوں وی کہن دے 

حکومتاں دی گل توں حکومتاں تے رہن دے ​

چنگا فیر بُجھ میرا کی خیال اے ؟ 

رحماں: بُجھ لئی چوہدری جی چھولیاں دی دال ایں​